„Myśmy Rebelianci” - płyta De Press

W pewien styczniowy wieczór, przeglądałem swoje archiwum fonograficzne, przypomniałem sobie wówczas i „odświeżyłem” płytę z muzyką zespołu De Press. Płytę poświęconą pamięci żołnierzy podziemia walczącego z komunistycznym reżimem . Nie jest to już, co prawda nowość na naszym rynku wydawniczym jednak, robi piorunujące wrażenie. Album ukazał się w 2009 roku i jest zatytułowany - Myśmy Rebelianci (piosenki Żołnierzy Wyklętych). Płytę wydało Muzeum Powstania Warszawskiego w Warszawie. Partner tego projektu muzycznego to Fundacja „Pamiętamy”. Utwory umieszczone na płycie zostały skomponowane do tekstów piosenek śpiewanych przez żołnierzy organizacji bojowych walczących po 1945 roku z komunistycznym zniewoleniem. Wokalistą zespołu jest Andrzej Dziubek. Płytę rozpoczyna utwór „Czerwona zaraza”, napisany podczas Powstania Warszawskiego przez Józefa Szczepańskiego „Ziutka” autora min. piosenki pt.: „Pałacyk Michla”, jest również piosenka „Wilki”, której słowa to poezja Zbigniewa Herberta. Pozostałe teksty powstały w partyzanckich obozowiskach w latach 1945-1948 . Oto tytuły tylko wybranych: "Bij Bolszewika", "Niech się Pani pomodli", "Marsz oddziału zapory". Artyści z zespołu DE PRESS napisali do nich nową muzykę. Muzyka to mieszanka punk- rocka, z ostrym gitarowym brzmieniem i charakterystycznym wokalem Dziubka. Piosenki śpiewane przez żołnierzy niezłomnych, ludzi okresu pierwszych lat zniewolenia komunistycznego, dzięki tej płycie trafiają do współczesnego, młodego odbiorcy. Przywołują pamięć o dowódcach i żołnierzach antykomunistycznego podziemia: „Łupaszce”, „Młocie”, „Roju”, „Ragnerze”, „Zaporze”, „Ogniu” i wielu innych.
Płyta zawiera również teledysk do piosenki tytułowej. Oprócz tego, że jest to „kawał dobrej muzyki”, to płyta jest ciekawie wydana i zawiera fotografie oraz informacje dotyczące „Żołnierzy Wyklętych”. Polecam gorąco.

„Czekamy Ciebie?"
…Czekamy Ciebie, czerwona zarazo,
byś wybawiła nas od czarnej śmierci.
Byś nam, kraj przed tym rozdarłszy na ćwierci,
była zbawieniem, witanym z odrazą…
„Ziutek”